ธรรมแล ย่อมรักษาผู้มีปกติประพฤติธรรม
ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว ย่อมนำสุขมาให้ นี้เป็น
อานิสงส์ในธรรมที่เขาประพฤติดี ผู้ประพฤติ
ธรรมเป็นปกติ ย่อมไม่ไปสู่ทุคติ.
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรม เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๑ หน้า 134
...........................
ความไม่ประมาท
ความไม่ประมาทเป็นเครื่องถึงอมตะ
ความประมาทเป็นทางแห่งมัฉจุ
ผู้ใดประมาทแล้ว
ผู้นั้นย่อมเป็นเหมือนคนตายแล้ว
บัณฑิตรู้ความนั่นโดยแปลกกันแล้ว
(ตั้งอยู่)ในความไม่ประมาท
บันเทิงอยู่ในความไม่ประมาท
ยินดีในธรรมเป็นที่โคจรของพระอริยะทั้งหลาย
บัณฑิตผู้ไม่ประมาทเหล่านั้น
มีความเพ่ง มีความเพียรเป็นไปติดต่อ
บากบั่นมั่นเป็นนิตย์ เป็นนักปราชญ์
ย่อมถูกต้องพระนิพพาน อันเป็นแดนเกษม
จากโยคะอันยอดเยี่ยม
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้า304
.............................
