ผู้ไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่เป็นอดีต
ไม่บ่นถึงสิ่งที่เป็นอนาคต
ยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยสิ่งเป็นปัจจุบัน
ท่านเรียกว่า "ผู้สันโดด"
.........................................................
ทุคติมีอวิชชาเป็นเหตุ
ทุคติอย่างใดอย่างหนึ่งในโลกนี้และในโลกหน้า
ทั้งหมดมีอวิชชาเป็นมูลอันปรารถนาและความโลภก่อขึ้น
ก็เพราะเหตุที่บุคคลเป็นผู้มีความปรารถนาลามก
ไม่มีหิริ ไม่มีเอื้อเฟื้อ
ฉะนั้น จึงย่อมประสบบาป ต้องไปสู่อบายเพราะบาปนั้น
เพราะเหตุนั้น ภิกษุสำรอกฉันทะ โลภะและอวิชชาได้
ให้วิชชาบังเกิดขึ้นอยู่ พึงละทุคติทั้งปวงเสียได้
...........................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น